Grote jongen! 5

Er wordt de laatste dagen heel wat af gebruld in huize Casper. Klinkt heel zielig, is het soms ook een beetje maar eigenlijk is het een goed teken. Het heeft allemaal met de ontwikkeling van Casper te maken. Die gaat namelijk supersnel! Dat schrijf ik volgens mij in ieder blogje met de titel Grote jongen! maar de afgelopen weken is het weer eens enorm hard gegaan. Hoogtepunt was woensdag 4 juli. Toen ging Casper voor het eerst uit zichzelf zitten (ochtend) en heeft ie zich voor het eerst opgetrokken tot staan (avond). Ik werd er zelfs een beetje emotioneel van zoveel ontwikkeling op één dag. En zoals dat gaat met kleine kinderen; zo gauw ze iets onder de knie hebben, houden ze er ook niet meer mee op. Zo probeert Casper zich ineens aan alles op te trekken, met wisselend succes. Het lukt prima in het ledikantje en ook in de box. Helaas lukt het nog niet aan tafels en stoelen (en ook niet aan mamma's broekspijpen!). Het lukte vanochtend wel aan de radiator op zolder en daar zag ik hem zelfs een paar stapjes zetten!
Casper heeft echter één probleem. Als ie eenmaal staat, weet ie niet zo goed hoe ie weer moet gaat zitten. Of misschien weet hij het wel, maar durft hij niet zo goed. Hij is namelijk al een paar keer flink gevallen vanuit staande positie. Vandaar ook dat voortdurende gebrul van de afgelopen dagen en de constante blauwe plekken op zijn voorhoofd :-) Regelmatig moet ik hem dus uit staande positie bevrijden......
Uiteraard kan ie inmiddels meer dingen dan staan en zelf zitten. Zo wist hij zich gisteren zelf uit een doos te bevrijden waar ik hem had ingezet en heeft hij inmiddels het Utrechts record tijgeren verbroken.  Verder weet ie inmiddels ook wat ie met een bal moet doen (rollen) en tijgert hij achter een rijdend speelgoedautootje aan. Gisteren klapte hij ook ineens zeer enthousiast in zijn handen en we zijn druk aan het oefenen met hoera-en (over een dikke maand moet ie het kunnen, dan wordt ie 1 jaar!). Geven en nemen heeft ie ook onder de knie.
Cognitief gezien gaat het ook lekker. Als wij bepaalde dieren benoemen, weet hij ze aan te wijzen en oorzaak en gevolg kent hij ook al van bepaalde situaties. Het gaat dus prima. Alleen wel veel te snel (snik).