zaterdag 31 december 2011

Rare weken

Het waren en zijn rare feestdagen voor ons.
Twee dagen voor kerst is Casper's opa (mijn schoonvader) overleden. Hij was al een tijdje ziek en we wisten dat zijn einde naderde maar dat het zo snel zou gaan, heeft iedereen verrast. Het is een verdrietige periode maar we zijn ook opgelucht dat hij geen zwaar en lang ziekbed heeft gehad.
We hadden ons Casper's eerste kerst iets anders voorgesteld....... Gelukkig is hij nog klein en onwetend en krijgt hij nog niets mee van alles wat er wel en niet gebeurt. Het is vooral dat wíj het hem anders hadden gegund en dat wij het liever anders hadden gezien. Ondanks alles zijn we eerste kerstdag nog wel bij mijn familie in het oosten den lands geweest en hebben daar nog wat kerst gevierd. Gelukkig was dat tussen alle geregel nog wel mogelijk. Even afleiding! Vooral Manlief was veel op pad om samen met zijn broer van alles te regelen.
En Casper; zijn leventje kabbelt gewoon verder, of hij nou thuis of bij oma in bed ligt en of hij thuis in de box ligt of bij oma op het speelkleed. Gelukkig dat hij zo makkelijk is!
Op de ochtend van zijn opa's overlijden waren we nog met hem bij het CB. Alles gaat prima alleen is hij wat aan de 'slanke' kant. Hoewel hij een paar fikse bovenbenen heeft en niet echt mager is, zit hij wel 'onder de lijn' als het gaat om zijn gewicht. Iets wat mij geen zorgen baart maar waar het CB wel erg op gespitst is. Gelukkig is hij verder prima in orde en ontwikkelt hij zich goed. Geen reden tot zorg dus, ook niet bij het CB. Hij kreeg ook zijn (voorlopig laatste) inentingen. Ik had de indruk dat dit de eerste keer was dat hij zich daar echt bewust van was. Hij verstijfde helemaal toen de prikken er in gingen en was ongelooflijk verdrietig daarna. Hij heeft hartverscheurend gehuild. Zo hadden we hem nog nooit gehoord! Gelukkig was het snel over en heeft hij daarna nergens meer last van gehad. Inmiddels heeft hij ook zijn eerste fruit en groente achter de kiezen. Daar mochten we mee gaan experimenteren. Dat lieten we ons geen tweede keer zeggen.... Inmiddels heeft hij banaan, wortel en peer gehad en dat ging er allebei goed in. De eerste happen zijn wat onwerkelijk, je ziet dat hij moet wennen aan de smaak. De techniek van het happen en slikken is ook nog even wennen maar krijgt hij snel onder de knie.
Verder gaat zijn ontwikkeling ook in razend tempo verder. Hij ligt graag op zijn buik en probeert dan uit alle macht om te draaien. En dat is hem warempel ook een keer gelukt. Toen wij even niet naar hem keken, lag hij ineens op zijn rug. We hebben de eerste keer dus niet bewust gezien. Helaas..... Verder probeert hij soms ook vanuit rugligging op zijn buik te rollen. Verder dan zijn zij komt hij nog niet maar dat zal niet lang meer duren. Verder grijpt hij alles wat los en vast zit beet en stopt hij nog steeds alles in zijn mond. De babygym wordt inmiddels ook gebruikt voor het trainen van zijn benen. Het zal dan ook niet meer lang duren voordat Casper zijn tenen in zijn mond gaat stoppen. Ook wordt hij minder verlegen, lacht snel naar iedereen. Hij lacht ook naar zichzelf in de spiegel. Ik vraag me af of hij dan daadwerkelijk naar zichzelf kijkt of lacht omdat hij mij ziet. Ik zou het niet weten.....

Tijdens die rare weken is er ook twee keer een  'vreemde' oppas geweest. Eén keer een nichtje van mij toen we naar het ziekenhuis moesten en op de dag van de uitvaart een ander nichtje (allebei goede ervaring met eigen/andere baby's). Beide keren ging het prima. Een prettig idee. Zeker omdat er een ander groot moment aan komt; komende week gaat Casper voor het eerst naar het kinderdagverblijf! Daarover later meer......
Zelf ga ik me langzaam maar eens geestelijk voorbereiden op het feit dat ik over een dikke twee weken weer aan het werk ga. Ik heb er enorm veel zin in om weer naar mijn collega's en studenten te gaan maar het zal ook wennen zijn. Ook daarover later veel meer....

Eerst goed 2012 inkomen. Manlief en ik hebben al tegen elkaar gezegd dat we om 00.30 uur in bed willen liggen. We zijn allebei erg moe van alle emoties en drukte van de afgelopen weken.

Voor iedereen een gelukkig en vooral gezond Nieuwjaar!

zondag 18 december 2011

Blij! 7

Afgelopen week werd ik blij van;

* Casper die weer doorslaapt, gelukkig!

* Hele gesprekken tussen Manlief en zoon en tussen zoon en mijzelf. Wat kan onze jongen heerlijk
brabbelen!

* Een cadeautje van de bibliotheek; een gratis abonnement en een leeskoffertje cadeau. Ik hoop dat Casper later net zoveel plezier aan lezen gaat beleven als zijn ouders!

Weet iemand hoe ik deze foto recht goed krijg? Heb alles geprobeerd maar het lukt niet!

* Samen op het speelkleed en Casper die heel hard zijn best doet om van buik op rug te draaien (het lukt nog niet)

* Casper's gezonde heupen

* Een blog over hele mooie sieraden die ik weer ontdekte via een andere blogster

* Lekker zwijmelen voor de TV met op DVD mijn all-time-favorite serie Everwood

* Heerlijke dutjes die ik deed op de bank. Ik gunde me er eindelijk de tijd en de rust voor...

* In plaats van boterhammen, mijn favoriete pannenkoek als lunch (met spek en jam)


* En.....het is (bijna) kerst!!

Het is weer zover, het is weer advent,
vier wordt een vuur, dag kaarsje vier!
En hoe je ook heet en wie je ook bent,
blijf waar je bent want Jezus komt hier!
Wat een geluk en zing het maar luid:
"Lichtje, ga nimmer meer uit!"




Op naar de volgende week!

Meer”Blij!” vind je bij: Effie - Martine - Maartje - Iris - Debora - Mireille - Belinda – Tabitha - Marit - Froukje - Leontien– Esther – Anne – Arnika – Marielle – Judith – MaartjeMaureen – Marie-Lu - Aukje -  Jolanda - Esther - Marlous – Saskia - Sacha - Carla - Tess - Sjaantje -  Isabelle - Marjan - Mickey - Mieke  en bij bedenksters Anki & Iris .

vrijdag 16 december 2011

Ziekenhuis

Afgelopen week was Casper voor het eerst van zijn leven voor onderzoek in het ziekenhuis. Gelukkig niet voor iets heel ernstigs. Omdat hij tot en met week 36 van mijn zwangerschap in een stuit heeft gelegen, bestaat de kans dat er iets fout gaan met de ontwikkeling van zijn heupen/heupkoppen en dit kan uitmonden in heupdysplasie. Daarom krijgen kinderen die zo lang in een stuit hebben gelegen van het CB automatisch een echo van van de heupen als ze drie a vier maanden oud zijn. Dus daarom gingen Casper en ik maandagmiddag naar het ziekenhuis. Het was niet Casper's beste moment van de dag; hij was moe maar helaas valt daar niet altijd rekening mee te houden, hoewel ik dat natuurlijk wel altijd probeer. Ik zat dus met een redelijk chagerijnig kind in de auto. Gelukkig biedt een nieuwe omgeving dan wel altijd veel nieuws te kijken dus zodra we het ziekenhuis inkwamen, was Casper stil. Het had nog wel wat voeten in de aarde voordat we binnen waren, trouwens. De parkeerplaats ligt namelijk lager dan de ingang van het ziekenhuis en er zijn alleen maar trappen naar boven. Er was wel een zelfbedieningslift voor rolstoelers maar daar had ik geen zin in. Ik ben dus met kinderwagen en al naar boven gegaan over de helling van de lift. Die was behoorlijk steil dus het scheelde niet veel of Casper was inclusief kinderwagen weer naar beneden gerold. Maar we waren boven. Helaas was de stilte van Casper eenmaal binnen van korte duur. Mamma moest eerst een patientenpas laten maken en dat duurde Casper veel te lang. Als meneer in de maxicosi zit, moet er gereden worden. O wee als je gaat stilstaan! Gevolg; er staat een hard huilende Casper op de foto van de patientenpas. Want jawel, ook babies moeten op de foto en krijgen een eigen pasje. Lang leven de bureaucratie! Eenmaal in de wachtkamer was meneer weer stil en kon ik hem gelukkig ook stil houden, ondanks de vreselijke hitte in het ziekenhuis. Helemaal interessant werd het toen hij werd geroepen voor de echo. Nadat ik hem had uitgekleed, liet hij zich zeer gewillig in een mal leggen die speciaal voor dit soort echo's is gemaakt. Het betreffende kind wordt daar op zijn/haar zij ingelegd zodat de echoscopist zijn/haar handen vrij heeft op het echoapparaat te bedienen. De moeder hoeft dan alleen het bovenliggende been stil te houden. Eitje....... in ieder geval bij het eerste been. Dat liet Casper gewillig vastleggen. Hij wist zich zelfs nog zo te draaien dat hij óok kon kijken wat er op het beeldscherm te zien was (alles wat beeldschermen heeft, is zeer interessant). Helaas had hij het bij het tweede been wel gezien. Meneer begon te huilen en is niet meer opgehouden tot hij weer in de auto zat en deze ook daadwerkelijk ging rijden (want ook in de auto geldt; als Casper in de maxicosi zit, moet er gereden worden!) Ik ben maar wel met de rolstoellift naar bedenen gegaan. Erg onhandig trouwens. Het is een klein plateau en de knop om de lift te bedienen is op zithoogte. Handig voor rolstoelers maar niet voor mensen met kinderwagens. Ik moest me in rare bochten wringen om de lift te bedienen en het was ook nog zo'n geval waarvan je de knop moet blijven vasthouden. Pffff......

Vandaag kon ik bellen voor de uitslag van het onderzoek; geen bijzonderheden te zien. Casper heeft twee gezonde heupen!

dinsdag 13 december 2011

Poes

Ze is al eens een keer langsgekomen op een foto maar ik heb het nog nooit over haar gehad; onze vierde huisgenoot. Ze is al 7 jaar bij mij. Ik heb haar uit het asiel gehaald toen ze ongeveer een half jaar oud was. Ik ben voor haar gewaarschuwd maar was al verkocht toen ze bij mij op schoot kwam zitten. Het is een kreng eerste klas, heeft volgens mij grote psychische problemen opgelopen in haar vroege jeugd, is inmiddels gekker op Manlief dan op haar oorspronkelijke baasje en ik vrees voor de dag dat Casper een eerste haal van haar gaat krijgen maar ik kan niet zonder haar.... Mag ik jullie voorstellen;


Splinter, a.k.a. Doris, a.k.a. Poes (geen wonder dat er een draadje bij haar los zit; ze is twee keer van naam veranderd.... ) en we noemen haar Poes.

Helaas krijgt Poes wat minder aandacht sinds Casper geboren is. Vooral van mij. Wilde ik haar voorheen nog wel eens wat extra aandacht geven; tegenwoordig gaat die aandacht vooral naar Casper. Dit haalt ze in bij Manlief. Daar ligt ze het liefst de hele avond bij op schoot als hij 's avonds op de bank hangt voor de tv of met een boek.
Ik was in het begin erg bang op Casper alleen te laten met Poes, bijvoorbeeld als ik even naar boven moet voor de was of zo. Poes moet namelijk niets van kinderen hebben. Vandaar ook dat ik de dag vrees dat Casper zijn eerste haal van haar gaat krijgen. Maar het gaat heel goed, waarschijnlijk omdat Casper nog te jong is om Poes aan het schrikken te maken. Als ik Casper aan het voeden ben , komt ze vaak even snuffelen aan Casper's haar en heel soms komt ze er zelfs bij liggen. Inmiddels loopt ze niet meer verschrikt weg als ik met Casper in de buurt kom. Soms kijkt ze even in de kinderwagen als Casper erin ligt en deze in de woonkamer staat (vanaf de leuning van de bank heeft ze goed uitzicht). In ieder geval heeft ze nog nooit enige belangstelling getoond voor of de neiging gehad om in Casper's bed, box of wagen te liggen, ook niet voordat hij geboren was. Ik heb nog steeds de hoop dat ze niet bang wordt voor Casper omdat dit een kind is dat ze vanaf het begin heeft meegemaakt en dus kent. De tijd zal het leren......
Omgekeerd begint Casper Poes inmiddels ook te ontdekken al vindt hij haar nog niet erg interessant. Vooral het belletje om haar nek wekt de belangstelling van Casper. Ben benieuwd hoe lang het duurt voordat Poes voor het eerst aan de staart wordt getrokken....

zondag 11 december 2011

Blij! 6 Vakantie

Afgelopen week zijn wij voor het eerst op vakantie geweest. Met z'n drieën dan, Manlief en ik hebben er samen al wat vakanties op zitten. Het was een midweek Center Parcs. Ideaal als je een kleine opdonder hebt (maakt niet uit in welke leeftijd). We sleepten voor Casper alleen al de volgende bagage mee;


We hebben ons prima vermaakt ondanks dat je met zo'n kleine eigenlijk weinig kunt. We hadden een luxe huisje; eigen sauna, bubbelbad, open haard, elke morgen versje broodjes en de krant (wel een hele foute in mijn ogen, maar vooruit). We hebben dus ook heel wat tijd binnen doorgebracht met boeken, dvd's en ik met mijn nieuwste breiwerk. Maar....we zijn er ook uit geweest!

Zo ging Casper voor het eerst naar de kinderboerderij........



Gingen we nog een dagje naar de stad waar mijn studentenleven zich afspeelde. Rara, wie herkent het? (een aantal volgers mogen niet meedoen met raden, te makkelijk)


Zag ik daar in in een kledingwinkel leuke driewielers......



En ging Casper voor het eerst zwemmen......


Verder.......
vond Casper de 'mobiele box' veel leuker dan de box thuis.......




en vierde hij voor het eerst Sinterklaas.......



Onze kleine man heeft dus veel indrukken opgedaan en was behoorlijk van slag door alles. Dat merkte vooral mamma....die kon 's nachts weer gaan voeden. Balen!! Maar ja, dat kun je verwachten als zo'n kleine uit zijn ritme wordt gehaald!

Verder....

Het is weer zover, het is weer advent,
zie ik dat goed, doet drie het ook?
Ja drie doet het ook, je raakt al gewend.
Licht van een licht, verga niet in rook!
Wat een geluk en zing het maar luid:
"Lichtje, ga nimmer meer uit!"



En.....




Op naar de volgende week!

Meer”Blij!” vind je bij: Effie - Martine - Maartje - Iris - Debora - Mireille - Belinda – Tabitha - Marit - Froukje - Leontien– Esther – Anne – Arnika – Marielle – Judith – MaartjeMaureen – Marie-Lu - Aukje -  Jolanda - Esther - Marlous – Saskia - Sacha - Carla - Tess - Sjaantje -  Isabelle - Marjan - Mickey - Mieke  en bij bedenksters Anki & Iris .

zondag 4 december 2011

Blij! 5

Hoewel de afgelopen week helemaal geen leuke week was vanwege verdrietige familieomstandigheden, toch maar een overzicht van blije dingetjes die me wat opfleurden.

Bloemen; word ik altijd blij van. Zeker nu ik een heel handig apparaatje heb waarmee je de stelen heel makkelijk schuin kunt afsnijden (verkrijgbaar bij de bloemist).



 Zelfgemaakte kraamcadeautjes van I en L die op kraamvisite kwamen. Gezellig!

Het muisje op het luiertasje stond ook op Casper's geboortekaartje!
Op alle slabbetjes is de naam Casper geborduurd.
Kiki, de kat van de buren die heel regelmatig op bezoek komt in onze tuin (en als we niet oppassen ook in ons huis). Het is zo'n prachtig exemplaar....En ik ben gek op katten!


En Casper slaapt de klok rond! Toevallig kon de avondvoeding van half 11 deze week een keer niet doorgaan. Een mooie gelegenheid om te experimenteren.....Meneer sliep gewoon door tot half 8 de volgende ochtend. Toeval? Nee, daarna met opzet de voeding overgeslagen en hij slaapt gewoon door. Hoera! Dus nu slaapt hij 12 uur aan een stuk. Heerlijk.....

En....een nieuwe stofzuiger. Hoe blij kun je zijn met een nieuw huishoudelijk apparaat. Nou, voor even heel blij. Hopelijk dat onze trouwe hulp in de huishouding J. er ook tevreden mee is!

En ook zo schattig; een nachtlampje in de vorm van een lieveheersbeestje. Casper vind het erg fascinerend, dat rode licht!



 En.....

Het is weer zover, het is weer advent,
wacht eens de tweede kaars gaat aan.
Een lied over licht, een lied dat je kent,
laat het maar horen, hef het maar aan!

Wat een geluk en zing het maar luid:
"Lichtje, ga nimmer meer uit!"



Op naar de volgende week!

Meer”Blij!” vind je bij: Effie - Martine - Maartje - Iris - Debora - Mireille - Belinda – Tabitha - Marit - Froukje - Leontien– Esther – Anne – Arnika – Marielle – Judith – MaartjeMaureen – Marie-Lu - Aukje -  Jolanda - Esther - Marlous – Saskia - Sacha - Carla - Tess - Sjaantje -  Isabelle - Marjan - Mickey - Mieke  en bij bedenksters Anki & Iris .